Fakty i mity na temat radioterapii

Radioterapia onkologiczna jest jedną z podstawowych i bardzo nowoczesnych metod leczenia chorych na nowotwory złośliwe. Wykorzystuje najnowsze zdobycze w zakresie radiobiologii i biologii molekularnej nowotworów, diagnostyki obrazowej, informatyki oraz precyzyjnej inżynierii. Radioterapia pozwala na bezpieczne, precyzyjne i skuteczne leczenie raka. Spektrum zastosowania radioterapii w wielu przepadkach przekracza możliwości pozostałych metod terapii tj. chirurgii i chemioterapii. Więcej na temat możliwości, jakie daje radioterapia znajduje się w zakładce Co to jest radioterapia?

W trakcie napromieniania pacjent nie ma żadnych odczuć fizycznych i psychicznych. Podobnie jak przy wykonywaniu zdjęcia rentgenowskiego czy tomografii komputerowej. W trakcie wielotygodniowego cyklu napromieniania skóra może być podrażniona, przez co pacjent może odczuwać dyskomfort lub ból. Mija on zazwyczaj krótko po zakończeniu całego leczenia.

Choroba popromienna to zespół objawów klinicznych spowodowany przez promieniowanie jonizujące podane w niekontrolowany sposób na całe ciało lub jego dużą powierzchnię (ponad 60%), najczęściej w następstwie wypadków radiacyjnych. Radioterapia jak każda metoda leczenia wiąże się z ryzykiem działań niepożądanych, jednak mają one charakter ograniczony do obszaru, który poddawany jest leczeniu. Wielotygodniowy cykl leczenia napromienianiem może wywoływać uczucie zmęczenia. Może także powodować przejściową limfopenię (zmniejszenie liczby limfocytów we krwi obwodowej), zwłaszcza gdy radioterapii poddawany jest obszar anatomiczny z obecnością dużych naczyń krwionośnych. Lekarz podczas wizyty omawia z chorym ryzyko wystąpienia wszystkich działań niepożądanych. Chory wyraża pisemną zgodę na leczenie.

Utrata owłosienia następuje tylko w miejscu napromieniowania. W większości przypadków jest to odwracalny i krótkotrwały efekt.

Plemniki zawarte w spermie mogą być uszkodzone genetycznie po podaniu niewielkiej dawki promieniowania na jądra, ale jak uważają specjaliści – w ciągu 2 lat uszkodzenia te mogą zostać naprawione. Bezpieczniej jest więc dopiero po tym czasie starać się o dziecko. Podanie wysokiej terapeutycznej dawki na obszar jąder lub jajników (co zdarza się niezwykle rzadko) może spowodować trwałą bezpłodność.

Osoby w trakcie teleradioterapii nie promieniują. Mogą bezpiecznie przebywać w towarzystwie dzieci czy kobiet ciężarnych.